OTİZM NEDİR?

  Otizm,

·         sosyal etkileşim problemleri,

·         sözel ve sözel olmayan iletişimsel problemler,

·         tekrarlayan davranış ve rutinleri içeren;

·         kendini kısıtlı ilgi alanları ile gösteren  

·         yaşamın ilk üç yılı içinde ortaya çıkan ve

·         yaşam boyu devam eden gelişimsel bir bozukluktur.

Otizm;  ilk kez 1943’te Dr. Leo Kanner tarafından 11 çocuk üzerinde yapılan bir çalışma ile literartüre girmiştir. Otistik çocukta minimal beyin hasarı ile birlikte zayıf duyusal işlemlemeye dair pek çok semptom görülür.

Otizmin nedeni henüz tam olarak bilinmemektedir. Fakat yapılan çalışmalar Otizmin tek bir nedeni değil pek çok nedeni olduğu yönündedir . Kardeş ve ikiz çalışmaları  genetik faktörlerin  otizme  neden olduğunu göstermektedir.  Aynı zamanda bir tek gen hasarı sonucu değil birçok hasarlı genin etkileşimine bağlı olarak otizm belirtileri ortaya çıkmaktadır. Ayrıca, anne karnındayken geçirilen kızamıkçık virüsünün  otizme yol açabildiği de bilinmektedir. Annenin 35 babanın 40 yaş üstünde olması da  otizmli bebek dünyaya gelmesi açısından bir risk faktörüdür. Hamilelik öncesi ve hamilelik döneminde alınan folik asit ile  otizm görülme riski azaltılabilir.

Otizm kızlarda daha ağır bulgulara neden olmasına rağmen erkeklerde kızlara oranla 4 kat daha fazla görülür .

Otizm  beyin hücrelerinin  farklı çalışmasından ileri gelmektedir . Otistik bireylerdeki problemlerin ortaya çıkmasına beyin hücreleri  arasında iletişim sağlayan kimyasal maddelerdeki  eksiklik ya da fazlalığın neden olduğu düşünülmektedir.

Otizm belirtileri aşağıdaki gibi sıralanabilir:

·         Kendi dünyasında yaşar ve çoğunlukla başkalarını bu dünyaya dahil etmekten hoşlanmazlar.

·         Arkadaşlık kurmakta zorlanırlar.

·         Göz teması kurmazlar.

·         Duyguları değişkenlik gösterir, bazen yoğun öfke krizleri, agresyon gösterebilir ve zarar verici davranışlar çıkarabilirler.

·         Konuşmayı öğrense bile kelime dağarcığı sınırlıdır.

·         Ses tonu tek düzedir

·         Yalnız kalma eğilimleri vardır.

·         Ses, koku ve görsel uyaranlara aşırı tepki gösterirler.

·         Hep aynı oyuncakla oynamak, hep aynı giysileri giymek isterler.

·         Ellerini çırpma, her iki yana sallanma gibi tekrarlayan hareketleri vardır.